De grote zeeslagen 22. opium war

Handel met het Hemelse Rijk is niet vanzelfsprekend. Pas in de achttiende eeuw krijgen Engelse rederijen er voet aan de grond. Eerst wordt er thee aangekocht, maar al snel wordt ook opium verhandeld wegens véél lucratiever. Wanneer corruptie meer regel dan uitzondering wordt, richten de massaal ingevoerde opiaten ravage aan onder de Chinese bevolking. De keizer kan niet anders dan de import ervan te verbieden, een beslissing die maar weinig op prijs wordt gesteld. In tijden waarin niet wordt geaarzeld om gewapenderhand zijn wil door te drukken, zal de grootste wereldmacht van die tijd niet lang dralen.

Na een eerste confrontatie tussen 1839 en 1842 zal het Verenigd Koninkrijk als overwinnaar het strijdtoneel verlaten. Het verzwakte China moet een hele resem toegevingen doen. Vanaf dat moment is de Westerse honger naar Chinese producten niet meer te stillen. Andere naties, zoals Frankrijk en de Verenigde Staten, komen hun deel van de markt opeisen. Maar hun schaamteloosheid zet kwaad bloed en een nieuwe oorlog wordt onvermijdbaar.